ШМАТ гадоў, дзесяцігоддзяў і нават ужо стагоддзяў злучаны паміж сабою дзве культуры, дзве літаратуры — беларуская і туркменская. Здавалася б, адлегласць паміж Беларуссю і Туркменістанам немалая — тысячы кіламетраў, мовы настолькі далёкія адна ад адной, што і вузельчыкаў ніякіх агульных няма зусім, але вось цягне лес да гор, азёры —
Чытаць далейСіняўка – вядомае на Міншчыне паселішча. Вёска ў Клецкім раёне. На скрыжаванні дарог на Клецк, Ганцавічы. Слуцк, Івацэвічы. Вядомасць сваю мае з канца 15 стагоддзя. Знаходзілася ў складзе Клецкага княства. З 1515 года мястэчка, уласнасць каралевы Боны Сфорца. Гістарычнае, адным словам, паселішча. 23 верасня 1883 года ў мястэчку, якое тады
Чытаць далейНа Міншчыне, у Бярэзінским раёне, жыве пісьменнік-прыродазнаўца Рыгор Канстанцінавіч Ігнаценка. Першая яго кніга, адрасаваная дзецям, пабачыла свет у 1964 годзе і называлася яна – “Лясныя тынкоўшчыкі”. Рыгор Ігнаценка… Мне і раней шмат гаварыла гэта прозвішча. Знаёмае са старонак “Вясёлкі”, “Піянера Беларусі” ( цяперашняя “Раніца”)… Ды што там – з “Вясёлкі”…
Чытаць далейКнігі былі ў нашай вясковай хаце яшчэ да дня майго нараджэння ў 1947-м годзе. Іначай як бы яно выйшла, што пупавіну мне абразалі не на чым іншым, а на кнізе. Мама казала, што гэта быў спосаб паўплываць на мой лёс: каб жыццё было звязана з чытаннем. Што цікава — так
Чытаць далейВЕСНА сорок четвертого года выдалась затяжной. Если верить календарю, уже вовсю хозяйничал апрель, однако на улице остро чувствовалось зябкое дыхание зимы. И хотя в низовьях полей и перелесков после нескольких солнечных дней начала собираться талая вода, кое-где даже зажурчали несмелые ручейки, все вокруг было укрыто снегом. Правда, местами он заметно
Чытаць далей“Стшэльцы”: як жыла моладзь на Ільяншчыне ў 30-я гады мінулага стагоддзя (Архіўныя фота) Моладзь Ільяншчыны ў 30-я гады 20 стагоддзя. Фота з архіва школьнага народнага музея “Ільянскія далягляды”. Напярэдадні 19 мая – колішняга Дня піянерскай арганізацыі – задумалася: а ў якіх аб’яднаннях бавіла час моладзь вёскі Ілья да 1939 года?
Чытаць далейНа жаль, гэтае пісьмо без даты. І ўсё ж яно сведчанне часу. А яшчэ — сведчанне характару адносін паміж пісьменнікамі, адносін прыязных, якія б спрыялі творчаму развіццю. Хутчэй за ўсё, гэты ліст Артур Вольскі напісаў мне напрыканцы 1987 ці ў пачатку 1988 года… «Паважаны Алесь!
Чытаць далейСолдат Поэзии Керим Курбаннепесов Величина поэтического таланта Керима Курбаннепесова – та звезда, что еще долго будет украшать безбрежное космическое пространство. Плоды творчества таких мастеров слова, как народный поэт Туркменистана, — гарант сохранности в вечности изумительного по своим ярким краскам и своему глубинному соодержанию туркменского языка. И как на мой субъективный
Чытаць далейАх, як мне сёння яго не хапае! Як часам хочацца пазваніць яму, паклікаць на праходку і ўволю нагаварыцца — адвесці душу. Як нестае мне яго мудрай парады, сардэчнай спагады, а то і проста маўклівага, чуйнага разумення. Усё гэта — пра майго самага блізкага сябра, выдатнага беларускага пісьменніка Янку Сіпакова. 15
Чытаць далейМАМА, МАМАЧКА, МАТУЛЯ Недалёк ад прыгожага і ўтульнага горада Маладзечна ёсць невялічкі хутарок Забалоцце, у далёкім мінулым маёмасць польскага пана Гайковіча. Хутарок шчыльна прыціснула да векавога лесу балота. Край некранутай дзівоснай прыроды з казачным птушыным і жывёльным светам стаў для майго дзеда Касцюка Мікіты Осіпавіча з вёскі Баяры і чатырох
Чытаць далей
