Катэгорыя: Наша творчасць

Літаратурны марафон «Святло Вялікай Перамогі». Таццяна ЦВІРКА

Па просьбах нашых шматлікіх чытачоў літаратурны марафон  «Святло Вялікай Перамогі» працягвае знаёмства з гістарычнымі дакументамі і творамі пісьменнікаў Міншчыны Таццяна ЦВІРКА У БРОНЗЕ, У ПАМЯЦІ, У ВЕРШЫ… – – Анастасіі Фамінічне Купрыянавай і ўсім савецкім матулям, якія аддалі на алтар Айчыны сваіх дзяцей. Манумент у Жодзіне ў гонар савецкай маці-патрыёткі.

Чытаць далей

“СЯБРЫНА” ПАД ПАРАСОНАМ”

Творчая пляцоўка “Сябрына” Мінскага абласнога аддзялення ГА “Саюз пісьменнікаў Беларусі” распачынае свой новы відэа-праект. Прапануем вашай увазе першы выпуск літаратурна-музычнай імпрэзы ў чатырох частках – “Сябрына” пад парасонам”. Выказваем вялікую падзяку ўдзельнікам праекта за прадстаўленыя відэа-матэрыялы. Прыемнага прагляду! (калі ласка, пераходзьце па спасылках) https://www.youtube.com/watch?v=5pyKgnM4ciI https://www.facebook.com/groups/1727907533964093/ https://www.youtube.com/watch?v=Sug7wGxXXBs https://www.youtube.com/watch?v=b_08bms0O68 https://www.youtube.com/watch?v=o89sDg0S_Ao  ПРЭС-СЛУЖБА МАА

Чытаць далей

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…»

 «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…» з Мядзельшчыны! Аляксандр БЫКАЎ Лістапад А. К. А дзень зляціць, як знічка. Ні межаў, ні граніц. На вуліцы Крынічнай Даўно няма крыніц. Зноў полаг неба выстыў На зімняе мяжы … Ды побач дзве празрыстых, Як з тых крыніц, душы! ВОСЕНЬСКІ ВЕРШ В. Шніпу Змяняецца свет. І змяняецца шмат

Чытаць далей

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…»

Наступную старонку “ВОСЕНЬСКАЙ ПРЭЛЮДЫІ” напісала паэтэса  ЭЛЬВІРА ЯРЧАК ВОСЕНЬ Шэравокая красуня Пад туманнаю накідкай, Ты прыйшла так нечакана, Русакосая мая. Паскладала збожжа ў пуні, Апранула нас у світкі I рабінаю барвянай Зазырчэла ў гаях. Я люблю твой ціхі поступ, I дажджоў самотных ніці, I журботныя напевы, Ад якіх душу пячэ,

Чытаць далей

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…»

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…» Паэтэса з Мінска Вольга ПАТРЫЙ (ПАРШЫНА)  пра восень: Осенние деревья Деревья обнажают души, Ветвями гладят синеву, А осень ярко рыжей тушью Подкрашивает их листву. Она качает их ветрами, Срывая золото с ветвей, И поливает их слезами Не утихающих дождей. Она им заплетает косы, Посеребренные луной, И

Чытаць далей

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…»

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…» падтрымаў паэт і пісьменнік з Мінска Леанід КРЫВАНОС Буслы Кружыцца над вёскай Чарада буслоў. Развітальнай слёзкай Дожджык лье без слоў. Птушкі распрасталі У паветры крылы, Бо часы насталі Край пакінуць мілы. Над сівой імшарай, Лесам, полем чыстым Збор ідзе ў вырай Сумна-урачысты. Восень адпраўляе За мяжу

Чытаць далей

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…»

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…» працягвае паэтэса з Мар’інай Горкі Вольга САВАСЦЮК НАГРАДЫ ОСЕНИ Похвасталась осень красивым нарядом И лист золотой, как большую награду На плащ прикрепила, меня не спросив, Я спорить не стала, ведь был он красив. И сразу прохожих окинула взглядом: Проказница осень! Такие награды На сумках, на шапках, шарфах

Чытаць далей

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…»

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…» ад  ТАЦЦЯНЫ ЦВІРКА  з горада  Клецка. * * * Ах, восень, зноў пра густы дбаеш, Тваіх адценняў модных не злічыць! Штогод сваёй руплівасцю здзіўляеш, Сваім жаданнем радасць падарыць. Натомішся, завітвай на гарбату, Я пернікаў салодкіх напяку. Пагутарым. Асвенцім маю хату, Бо … колькі таго шчасця на вяку? ЛІСТАПАД

Чытаць далей

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…»

«Восеньская  прэлюдыя» ад  Віктара САБАЛЕЎСКАГА  з  Узды.   * * * Будзе восень залатая Сваім золатам гарэць. Я з ахвотай сустракаю На лістоце зноўку медзь. Павуцінне ледзь гайдае Лёгкі ветрык ля рабін. За пагорак адлятае Жураўліны сумны клін. На душы – нібыта ў маі, Хоць зусім не цёплы дождж. Месяц зоркі запрашае

Чытаць далей

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…»

Паэтычны марафон «ВОСЕНЬСКАЯ ПРЭЛЮДЫЯ…» падтрымаў паэт-песеннік Уладзімір ЦАНУНІН, г. Вілейка СКРОЗЬ ВОСЕНЬСКІ АЖУР Скрозь восеньскі ажур чырвоных клёнаў Па-над пажоўклай коўдрай паплавоў Сачыла сонца позіркам чырвоным За сумным клінам шэрых журавоў. Не грэлі промні, як вясной калісьці, Рамонкі ўсе на лузе адцвілі. І вецер шамацеў апалым лісцем На берагах загадкавай

Чытаць далей