Святлана Быкава
Быкава Святлана Анатольеўна нарадзілася 5 лютага 1962 года ў горадзе Заслаўе Мінскай вобласці. Скончыла Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі імя У.В. Куйбышава. Працавала на прадпрыемствах і ва ўстановах горада Заслаўя на пасадах, звязаных з эканамічнай дзейнасцю. З 2017 па 2022 год займала пасаду старшыні Мінскага абласнога аддзялення грамадскага аб’яднання “Саюз пісьменнікаў Беларусі”.
Першая публікацыя з вершамі С. Быкавай з’явілася ў 2008 годзе ў раённай газеце “Прысталічча”. Аўтар кніг “Откровение позднего лета” (2010), “Дорога к себе” (2011), “Из руки выпускаю синицу…”, “С чистого листа” (2013), “История одной снежинки” (2014), “Адлюстраванне”, “Осенняя палитра”, “О чём молчат Утёсы” (2015), “Веру вясне!” (2016), “Два вида из одного окна” (2017), “На перекрёстке миров”, “Капельки” (2018), “Пад небам Рагнеды” (2019), “Мечты сбываются, или космические приключения Тёмы и SOULарика, “Добрые истории”, “Мельница жизни” (2020), “Мастак-чарадзей” (2022) і інш. Кніга для дзяцей “Солнечный зайчик” (“Сунчев зечич”) (2020) выдадзена ў Сербіі.
Выдадзены кнігі перакладаў аўтара іншамоўных паэтаў на беларускую мову: “Ради умножения любви”/ “Дзеля памнажэння любові” (пераклад на рускую мову вершаў паэтаў Саюза пісьменнікаў Рэспублікі Крым, выдавецтва “Доля”, г. Сімферопаль, 2020) і “Стрыножаны вецер” (пераклад з узбекскай мовы вершаў і прозы ўзбекскай пісьменніцы Хасіят Рустам, г. Мінск, 2021).
Асобныя творы С. Быкавай уключаны ў школьныя падручнікі (“Родная мова для 3-га класа”), у дапаможнік для настаўнікаў, а таксама ў дапаможнік па беларускай мове і літаратуры 7-га класа для вучняў з асаблівасцямі развіцця.
Лаўрэат Рэспубліканскага літаратурнага конкурсу ў галіне паэзіі “Лепшы твор 2013 года”, лаўрэат прэміі імя Максіма Багдановіча Мінскага аблвыканкама (2015). Узнагароджана медалём Саюза пісьменнікаў Беларусі “За вялікі ўклад у літаратуру” (2016).
У 2018 годзе Святлане Быкавай прысвоена званне “Жанчына года – 2017” Мінскай вобласці ў намінацыі “Культура і духоўнасць”. Узнагароджана медалём Францыска Скарыны (2021). Жыве ў г. Заслаўі.
