Катэгорыя: “Пад зоркай духоўнасці”

“Пад зоркай духоўнасці”. УЛАДЗІМІР ЦАНУНІН – вершы

БЯССОННЕ Мароз скаваў за хатаю зямлю. У коміне гудзе трывожна студзень. Малюся моўчкі ноччу, бо не сплю. Гады цяжарам стукаюцца ў грудзі.   Грашыў зашмат. У тым мая віна, Што адмаліць усё ўжо не паспею. Трывожна на душы, а ля акна Ў двары самотна кружыцца завея.   Шапчу: «Магутны Божа,

Чытаць далей

“Пад зоркай духоўнасці”. СЛАВАМІР ДАРГЕЛЬ. Эсэ “Колокольный звон”

Неторопливыми шагами звонарь поднимается на колокольню. Он движется спокойно,  не спеша, глубоко дыша.  Его бодрит утренняя свежесть, тихий ветерок шевелит седую бороду. Звонарь поднимается по ступенькам в любую погоду: в дождь, снегопад, летний зной. Поднимается в будние дни и праздники. Никто не считал, сколько километров он прошагал вверх и вниз

Чытаць далей

“Пад зоркай духоўнасці”. Валянціна Гіруць-Русакевіч

Валянціна Гіруць-Русакевіч З НАРАДЖЭННЕМ ХРЫСТОВЫМ! Зорка заззяла Калядная – Весткаю светлаю радуе, Што нарадзіўся Збавіцель. Душы Яму ўсе адкрыйце, У сэрцы святло ўпусціце! І на каленях вітайце Яго й Найсвяцейшую Маці – Марыю, Прачыстую Дзеву. Хвалу ў Нябёсы спевам Узносім у Дзень адметны – Гэткі святы і светлы. Хай зорка

Чытаць далей

“Пад зоркай духоўнасці”. Эльвіра Ярчак

Эльвіра Ярчак СЛОВА ЗАСТАНЕЦЦА Пройдзе ўсё, усё мінецца, Нібы кане ў Лету, Толькі Слова застанецца, Што прыйшло з Сусвету І трывожыць будзе сэрцы, Клікаць у дарогу, Толькі Слова застанецца, Дадзенае Богам. Мне ў вялікі свет акенца Адчыніць не страшна, Калі мова застанецца Для нашчадкаў нашых. РОЗДУМ Як многа ў нас

Чытаць далей

“Пад зоркай духоўнасці”. Лёля Багдановіч

“Пад зоркай духоўнасці” Лёля Багдановіч НА АДЫХОДАК… Ззяе лямпачкамі ёлка – Новы Год каля варот. Снег святочнаю абноўкай Лёг на хату і на плот. За сталом уся сямейка – Мама, тата, бабка, дзед, Дзеткі: Волька і Андрэйка, Кот Цімох прыбег услед. На стале катлеты, мяса, Галубцы і квашаніна, Аліўе, паштэт,

Чытаць далей

“Пад зоркай духоўнасці”. Славамір Даргель

Славомир ДАРГЕЛЬ. ПОКАЯНИЕ Свою душу спасти покаяньем В Божий Храм на молитву спешу. И на лики Святые взирая О прощенье молю и прошу. В покаянье душу очищаю. Будет чистой она, как родник. На тебя Божий Сын уповаю, Ты помилуй, спаси, сохрани. Верю я, Господь рядом со мною, Ни о чём

Чытаць далей

“Пад зоркай духоўнасці”. Ніяна Загарэўская

Ніяна Загарэўская ххх Ты прыйшоў немаўляткам, Сын Божы, і Цябе прытуліла Зямля. Ды Табе не адкрыецца кожны, бо, маўляў, чалавек – Немаўля. Не прызнанне сустрэнеш, а здраду, блізкі толькі прывеціць здаля, і варожасцю зменіцца радасць тых, каго Ты ацаляў. Дар любові ў Айчыне не прымуць і свае павядуць да крыжа.

Чытаць далей

“Пад зоркай духоўнасці” Яўген Пясецкі

Яўген ПЯСЕЦКІ Напярэдадні Гэты снежаньскі ранак прадвяшчае збаўленне, Вынішчае цямноту нябесны агмень. Скарацілася ноч на кавалачак цені – На маленькі праменьчык пабольшыўся дзень. Па-над снежнай прасторай развіднеліся высі, Ад Сажа да Прыдзвіння звон вітальна гучыць – Ці то неба нам кажа, што Хрыстос нарадзіўся, Ці зямля кажа небу, як Ён

Чытаць далей

«Пад зоркай духоўнасці». Галіна Нупрэйчык

«Пад зоркай духоўнасці». Галіна Нупрэйчык Малітва Аддаю Табе думкі, Божа. Накіруй іх на сцежку святла, Каб у словах і ў справе кожнай Непарушная вера жыла. Прабачай, што прашу так многа Тваёй міласці шчодрай святой. Нават кропля адна дапамогі – Як крыніца вады жывой. Дар Твой, Госпадзе, – шлях цярністы. Ён

Чытаць далей

“Пад зоркай духоўнасці”. Марыя ШЭБАНЕЦ

Марыя ШЭБАНЕЦ МОЛИТВА Я не первая, Не последняя, Кто пускается в этот путь. Я не первая, Не последняя, Кто Тебя умоляет: Будь! Думы мерные. Думы скверные. Мои мысли — мои враги. Я ведь верую? Я ведь верую! А неверию — помоги. ЦУД ВЫРАТАВАННЯ Зганьбіў вобраз Божы чалавек, Падабенства дзіўнае згубіў.

Чытаць далей