Мінскае абласное аддзяленне ГА "Саюз пісьменнікаў Беларусі"

137-мы Дзень нараджэння Янкі Купалы сябры Саюза пісьменнікаў Беларусі адзначалі сярод шматлікіх прыхільнікаў паэтычнай беларускай спадчыны на тэрыторыі філіяла музея вялікага беларускага Песняра ў вёсцы Вязынка Мінскага раёна. Супрацоўнікі музея і мясцовыя ўлады сустрэлі гасцей караваем і песнямі. Ля помніка знакамітаму паэту слова трымалі вядомыя сучасныя паэты і прадстаўнікі Маладзечненскага райвыканкама. Пасля аматары беларускай паэзіі і песні сабраліся ў імправізаванай зале – на зялёным ліпеньскім лузе ля хаты, дзе вісіць калыска, у якой гушкалі маленькага Янку, каб пачуць выступленні яго паслядоўнікаў.

Сярод выступоўцаў былі і прадстаўнікі Мінскага абласнога аддзялення Саюза пісьменнікаў Беларусі. Старшыня аддзялення Святлана Быкава павіншавала прысутных са святам і прачытала ўрывак са сваёй паэмы “Легенда Заслаўя”, прысвечанай гісторыі ўзнікнення яе роднага горада.

Свае вершы, прысвечаныя Янку Купалу і беларускаму Слову,  чыталі паэты Яўген Пясецкі і Лёля Багдановіч. Паэт і бард з Вілейкі Уладзімір Цанунін акрамя дэкламавання вершаў, спяваў песні.

Прэс-Цэнтр МАА ГА СПБ

“Nhật Lệ”, а ў дакладным перакладзе з в’етнамскай  мовы “Свячэнне сонечнага святла” ─  так называецца літаратурны часопіс, у якім напярэдадні былі змешчаны вершаваныя творы паэтэсы, перакладчыцы з пінскага Палесся Марыі Кобец.

Што тычыцца назвы часопіса, дык насамрэч Нхат Лі –  яшчэ і назва буйной  ракі, што распрасціраецца ўздоўж В’етнама. Пачынаючыся з горнага хрыбта Труонг-Сон, яна праходзіць праз правінцыю Куанг-Бінь, а затым ужо ўпадае ва Усходняе мора. Што тычыцца самога часопіса, дзе змешчана публікацыя беларускай паэтэсы, дык гэта выданне Асацыяцыі пісьменнікаў В’етнама. Выхад першага  нумара часопіса “Nhật Lệ” вядзе свой адлік з 1994 года.  З таго часу “Nhật Lệ” распаўсюджваецца на тэрыторыі 54-х правінцый В’етнама і мае канцэпцыю: даследаванні, тэорыя, літаратурная крытыка. На сваіх старонках часопіс адлюстроўвае рознабаковыя пагляды на змены сацыяльна-гістарычнага жыцця краіны, а таксама з’яўляецца літаратурнай пляцоўкай для прэзентацыі творчасці айчынных і замежных аўтараў.

Ва ўступным слове да публікацыі вершаў Марыі Кобец вядомы паэт, перакладчык, літаратуразнаўца Май Ван Фан адзначыў:

• Вершы беларускай паэтэсы Марыі Кобец упершыню з’яўляюцца ў літаратурным друку нашай краіны, але тон яе твораў (“Прабач мяне, Неба, прабач”, “Неба”)  унікальны  і экспрэсіўны. У іх  прачытваецца      моцнае ўздзеянне чалавечай веры і справядлівасці, святла і цемры, дабрыні і зла, унутранай гармоніі аўтара і яго неабыякавасці. Яе паэтычная мова надзвычай моцная і   гарачая, дакладная і трапяткая,  жывыя і эмацыйныя, гэтым самым паэтка стварае ў сваіх вершах надзіва уразлівыя і жывыя вобразы. Вершы як быццам падштурхоўваюць чытача да асэнсавання таго, пра што гаворыць сама Марыя, абуджаюць чалавецтва да спачування, дабрачыннасці, таго, чаго часам так бракуе ў сучасным свеце.

Марта КВЕЦЕНЬ

Адразу два цікавыя мерапрыемствы на ваенна-патрыятычную тэматыку з удзелам пісьменнікаў Мінскага абласнога аддзялення ГА “Саюз пісьменнікаў Беларусі” прайшлі напярэдадні.  Першае  – пад дэвізам «Не – вайне, зберажом мір!» – Сусветны фестываль паэзіі «NO WAR – HUG PEACE», другое – падвядзенне вынікаў абласнога літаратурнага конкурса, прысвечанага 75-годдзю з Дня вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

Ва ўтульнай Каміннай зале Рэспубліканскага Палаца культуры ветэранаў сабраліся пісьменнікі Міншчыны, аматары паэзіі і песні. Гасцямі мерапрыемства сталі старшыня Мінскага абласнога аддзялення ГА «Беларускі рэспубліканскі Фонд Міру» Любоў Ермаловіч, першы намеснік старшыні ГА “Саюза пісьменнікаў Беларусі” Алена Стэльмах, журналісты. У рамках мерапрыемства адбыўся канцэрт, на якім гучалі вершы і песні канкурсантаў, прысвечаныя Вялікай Айчыннай вайне, а таксама тэматыцы Сусветнага фестывалю.

Адкрываючы мерапрыемства, старшыня Мінскага абласнога аддзялення ГА “Саюз пісьменнікаў Беларусі” Святлана Быкава зазначыла:

– Ініцыятыва правядзення Сусветнага фестывалю «No war – hug peace» («Не – вайне, зберажом мір») належыць міжкантынентальнаму дырэктару фестывалю, паэтэсе, перакладчыцы Хілал Карахан (Турцыя), а таксама вядомай італьянскай паэтэсе, перакладчыцы, дырэктару фестывалю ў Еўропе Клаўдзіі Пічына (Італія). У Беларусі  гэтую ініцыятыву падтрымала намеснік старшыні Мінскага абласнога аддзялення нашай пісьменніцкай арганізацыі Марыя Кобец. Два тыдні таму ў літаратурнай вандроўцы яна наведала Сербію, затым прыняла ўдзел у фестывалі паэзіі ў Маскве. Падчас адной з такіх паездак паэтэса пазнаёмілася з Клаўдзіяй Пічына, дырэктарам Сусветнага фестывалю паэзіі ў Еўропе «No war – hug peace». Італьянская пісьменніца распавяла пра ўнікальны форум, удзельнікамі якога сталі паэты з многіх краін свету. У азначаныя дні ў многіх куточках свету, аб’яднаныя мэтай гуманізму, паэты чытаюць свае вершы на тэму захавання міру ва ўсім свеце і супрацьстаяння вайне. Вось і  паэты нашага аддзялення ўпершыню ў такім фармаце аб’ядналіся разам з паэтамі з Італіі, Бангладэш, Велікабрытаніі, Грэцыі, Сербіі, Румыніі, Пуэрта-Рыка, Палесціны, Сектара Газа, Сіцыліі, Камеруна, Калумбіі, Кубы, Ірака, Ірана, Інданэзіі, Індыі, Ізраіля, Турцыі, Іспаніі, Мексікі, Філіпінаў, Румыніі, Нідэрландаў, Грэцыі, Злучаных Штатаў Амерыкі, Швецыі, Швейцарыі, Казахстана і іншых… Варта адзначыць, што пісьменнікам Міншчыны таксама ёсць што сказаць на гэтую тэму. Члены Мінскага абласнога аддзялення ГА “Саюз пісьменнікаў Беларусі” даволі актыўна адгукнуліся на ўдзел у літаратурным  конкурсе, які быў прысвечаны 75-годдзю вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. У конкурсе прынялі ўдзел каля 30 творцаў, было даслана 65 рознапланавых работ. Узнятыя тэмы і іх узровень яшчэ раз даказваюць: нягледзячы на тое, што даўно адгрукаталі апошнія залпы вайны, рэха яе зноў і зноў спараджае ў нашых літаратараў жаданне звяртацца да ваеннай  тэматыкі.

– Тэма захавання міру ва ўсім свеце – гэта тая тэма, якая сёння мае даволі шырокае распаўсюджанне на планеце, – адзначыла першы намеснік старшыні ГА “Саюз пісьменнікаў Беларусі” Алена Стэльмах.  – Вельмі важна, што пісьменнікі Міншчыны ўсведамляюць неабходнасць вырашэння тых задач, якія ўскладаюць на свае плечы. І надзвычай прыемна разумець такую акалічнасць: у глабальнай справе захавання міру ва ўсім свеце галасы пісьменнікаў нашай вобласці гучаць ва ўнісон з галасамі паэтаў Еўропы, Азіі, Афрыкі.

Непадробную зацікаўленасць у актыўнай пазіцыі пісьменнікаў Міншчыны ў справе захавання міру ва ўсім свеце выказала і старшыня Мінскай абласной арганізацыі ГА “Беларускі рэспубліканскі Фонд міру” Любоў Ермаловіч. Яна акрэсліла своеасаблівае гучанне гэтага мерапрыемства напярэдадні святкавання ў нашай краіне 75-годдзя з Дня вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, а таксама выказала спадзеў на далейшае супрацоўніцтва ў гэтай справе з пісьменніцкай арганізацыяй вобласці.

На працягу дзвюх гадзін паэты Міншчыны дэкламавалі свае вершаваныя творы, прысвечаныя тэме міру і вайны, гучалі аўтарскія музычныя кампазіцыі, а ў завяршэнні імпрэзы была раскрыта інтрыга дня – імёны лепшых майстроў прыгожага слова, што прынялі ўдзел у абласным літаратурным конкурсе, былі агучаны.

Так, у конкурснай намінацыі “Паэзія” дыпломам 1-ай ступені быў узнагароджаны Фёдар Гурыновіч з Салігорска, дыпломамі 2-ой ступені адзначаны паэты Яўген Пясецкі і Людміла Круглік, трэцяе месца ў паэтычнай намінацыі раздзялілі Зінаіда Гасціловіч і Эльвіра Ярчак.

Свой талент у напісанні празаічных твораў найбольш ярка прадэманстравалі Аркадзь Жураўлёў (дыплом 1-ай ступені), Алена Стэльмах і Таццяна Цвірка (дыплом 2-ой ступені), Вольга Савасцюк і Барыс Далгатовіч (дыплом 3-яй ступені).

У намінацыі “Песня” асабліва яскрава заявілі пра сябе Дзмітрый Краскоўскі (дыплом 1-ай ступені), Уладзімір Цанунін і Таццяна Дашкевіч (дыплом 2-ой ступені), Канстанцін Цыбульскі (дыплом 3-яй ступені).

Як зазначае сёння дырэктар Сусветнага фестывалю паэзіі ў Беларусі “Не – вайне, зберажом мір!” Марыя Кобец,   маштабная паэтычная акцыя даволі актыўна прайшла ў многіх краінах свету. Ад Даккі да Іерусаліма, ад Калькуты да Нью-Йорка паэты свету паслалі гучную заяву аб тым, што свет не хоча, каб адбываліся новыя войны, чалавецтва напоўніцу прачула жах кровапраліццяў і забойстваў. І надзвычай важна, што паэты Беларусі таксама далучыліся да гэтай акцыі, на сусветнай паэтычнай пляцоўцы тым самым адзначыўшы: “Беларусы – у ліку першых, хто ніколі не забудзе жахаў папярэдніх войнаў, хто на ўвесь голас прамаўляе: “Не – вайне, зберажом мір!”

Прэс-служба

Мінскага абласнога аддзялення

Саюза пісьменнікаў Беларусі

У Заслаўі пабачыў свет трэці агульнагарадскі зборнік дзіцячай творчасці «Зорны россып». Мы сустрэліся з юнымі творцамі і дарослымі, якія спрычыніліся да ўнікальнага праекта.

Усё ж такі багата заслаўская зямля на таленты і тых, хто разумее, як важна іх падтрымліваць. Прыкладна год таму давялося сустракацца з літаратурна адоранай моладдзю Заслаўя на міжнароднай кніжнай выставе-кірмашы ў сталіцы. Тады прэзентаваўся другі калектыўны зборнік літаратурнай творчасці і выяўленчага мастацтва юных жыхароў старажытнага горада «Нашчадкі Рагнеды». Бездакорна прыгожае выданне выклікала жывы інтарэс удзельнікаў і гасцей выставы-кірмашу.

І вось зноў ёсць нагода завітаць на аганёк. Трэці зборнік творчасці дзяцей Заслаўя «Зорны россып» падрыхтаваны да друку за даволі кароткі час і выйшаў у мінскім выдавецтве «Чатыры чвэрці» пры падтрымцы Заслаўскага гарвыканкама і мясцовых прадпрыемстваў. Мімаволі ўзнікае пытанне: «І як ім гэта ўдаецца?»

– Тут лунае дух Рагнеды… – тлумачыць таленавітасць заслаўчан і паспяховасць іх творчага супрацоўніцтва старшыня Мінскага абласнога аддзялення Саюза пісьменнікаў Беларусі Святлана Быкава.

Менавіта Святлане Анатольеўне, якая як паэтэса вельмі добра разумее цяжкасці станаўлення творчай індывідуальнасці, неабходнасць садзейнічаць разціццю творчых здольнасцей, дадзеных ад прыроды, некалькі год таму прыйшла цудоўная ідэя аб’яднаць юных зорачак Заслаўя і дапамагаць ім ззяць ярчэй. Чаму Заслаўе? Тут усё зразумела: гэта горад, у якім нарадзілася і жыве Святлана Анатольеўна.

Спачатку пачалася сур’езная работа з літаратурным клубам пры Заслаўскай гімназіі «Ізяслаўцы». Пры дзвюх другіх сярэдніх навучальных установах горада, сярэдніх школах №1 і №2, дзейнічаюць літаратурныя аб’яднанні «Золак» і «Знічка». Творчае супрацоўніцтва завязалася і з імі. Да збору вершаў, казак, эсэ, замалёвак і іншых твораў юных аўтараў, да карэктуры тэкстаў далучыліся настаўнікі навучальных устаноў. Адчуваецца і значная падтрымка ўсіх трох кіраўнікоў агульнаадукацыйных устаноў горада.

Кожны зборнік багата праілюстраваны навучэнцамі мастацкага аддзялення Заслаўскай дзіцячай школы мастацтваў, якім кіруе Ларыса Сакалова. Будучыя Манэ і Малевічы чытаюць творы сваіх равеснікаў, выбіраюць сюжэт або вобраз, што ім больш за ўсё спадабаўся, і ствараюць цудоўныя малюнкі. Здіўляешся таленту і арыгінальнасці позірку на звыклыя рэчы юных мастакоў не менш, чым паэтычнай адоранасці і глыбыні думак маладых лірыкаў.

Ёсць нават і тыя, хто піша і ілюструе свае літаратурныя творы самастойна. Гэтым разам так рознабакова паказала сябе гімназістка Кацярына Зайчанка.

У нас ёсць магчымасць прадставіць заслаўскіх зорачак нашым чытачам, рассказаць пра іх больш падрабязна. Гімназістка Ліза Скальская – адна з першых, каго ўзяла пад сваё творчае крыло Святлана Анатольеўна. Памятае, як сустрэла тоненькую пяцікласніцу з агеньчыкамі ў вачах, быццам гэта было ўчора. Сёння Ліза ўжо васьмікласніца, узначальвае літаб’яднанне «Ізяслаўцы». Яе творы уключаны ў тры агульнагадскія зборнікі дзіцячай творчасці. У скарбонцы дзяўчыны – перамогі на розных літаратурных конкрусах, яе вершы публікаваліся ў рэспубліканскай перыёдыцы. Святлана Быкава адзначае, што твораў у дзяўчыны даволі шмат. Паэтэса спадзяецца, што Лізе ўдасца дапамагчы выдаць свой асабісты зборнік вершаў.

– Я пачала пісаць вершы ў трэцім класе, – гаворыць Ліза. – Маім першым чытачом стала матуля. Мама чытала мае вершы, ёй падабалася, але ў той жа час яна параіла паказаць іх камусьці яшчэ. Я ж вельмі баялася гэта рабіць. Упэўненасць з’явілася пасля сустрэчы са Святланай Анатольеўнай. Я  падумала: чаму не? Я ж толькі вучуся, ніхто адразу не становіцца вопытным паэтам. Ды і што такое вопыт? Гэта час, назапашаныя веды, уменне аналізаваць, рабіць высновы, знаходзіць патрэбныя мастацкія сродкі для эмацыйнага ўздзеяння…

Марыць у сваіх творах дацягнуцца да зорак Кацярына Валовіч. Дзяўчына, як і Ліза, вучыцца ў гімназіі.

– Паэтэса з надзвычай тонкай натурай. Калі піша, з галавой паглябляецца ў працэс, аддае сябе творчасці цалкам. Яе вершы таксама публікаваліся ў першых двух агульнагарадскіх зборніках, – адзначае Святлана Анатольеўна.

Як прызналася Каця, публікацыя вершаў для яе – штуршок для руху наперад.

Яшчэ ў дзяцінстве Ксенія Шымановіч з заслаўскай СШ №2 «гуляла ў паэтэсу». Абаяльная дзяўчына кажа, што піша вершы ў асноўным толькі тады, калі гэта з’яўляецца школьным заданнем. Ці калі нешта яе вельмі кранула. Паэтычны талент і добрае пачуцце слова, мяркуе Ксюша, – падарунак бацькоў:

– Яны ў мяне вельмі творчыя людзі.

Юная паэтэса грае на флейце. Любіць працаваць з дзецьмі.

Вучаніца Заслаўскай СШ №1 Ганна Сінькевіч першы верш напісала ў другім класе: калі яна навучылася катацца на ровары, сваёй маленькай радасцю захацелася падзяліцца з іншымі. З той пары Ганна з паэзіяй на «ты», неаднаразова перамагала ў літаратурных конкрусах, друкавалася ў рэспубліканскіх СМІ.

– Натхненне можа прыйсці ў любы момант. Тады кідаеш усё і пачынаеш пісаць. Часта думкі прыходзяць ноччу. Адразу пераношу іх на паперу, – расказвае суразмоўца.

У будучым Ганна марыць стаць мастачкай, але з паэзіяй расставацца не збіраецца.

Асабліва хвалюючы зараз момант для тых дзяўчат і юнакоў, хто друкуецца ўпершыню. Першая спроба пяра ў Паліны Арышчынай і Валерыі Гаўрыльчык з заслаўскай СШ №1.

– Вельмі перажываю, ці спадабаецца тое, што я пішу, чытачам, – прызнаецца Паліна. – І адначасова вельмі ганаруся. Ніколі б не падумала, что такая неверагодная падзея здарыцца ў маім жыцці!

Дзяўчынкі дзякуюць сваім настаўнікам і Святлане Быкавай. Валерыя расказвае пра сваю матулю, якая на шосты дзень народзінаў дачкі напісала і прысвяціла ёй верш.

– Матуля і ёсць маё натхненне, – упэўнена Валерыя.

Той, хто хоць крыху разбіраецца ў кніжнай справе, ведае, што добры ілюстратар на вагу золата. У гэтым сэнсе маладым заслаўскім паэтам пашчасціла. Вось ужо трэці раз запар іх зборнік упрыгожваюць таленавітыя малюнкі вучняў мастацкага аддзялення Заслаўскай дзіцячай школы мастацтваў. Для «Зорнага россыпу» маладыя мастакі стварылі 45 малюнкаў. Загадчыца мастацкага аддзялення Ларыса Сакалова знаёміць з аўтарам малюнка для вокладкі – Палінай Кузьмянок з Сёмкаўскай СШ. Ёй 12. Паліна дэманструе сваю карціну ў арыгінале. Начное Заслаўе. Злева – царква Праабражэння Гасподняга, справа – касцёл Найсвяцейшай Панны Марыі. Неба расквецілі зоркі, а на пярэднім плане – дзяўчына, занятая сваімі думкамі. Можа нават паэтка або мастачка…

Стаць у 12 год аўтарам вокладкі для кнігі – вялікая ўдача, за якой стаіць штодзённая праца. Паліна шмат займаецца. Вось і напярэдадні сустрэчы з журналістам да поздняй ночы рыхтавала карціну для выставы ў Нацыянальным гістарычным музеі.

З першага зборніка супрацоўнічае з паэтамі вучань мастацкага аддзялення Міша Каралько. Хлопчык мае арыгінальны мастацкі почырк. Для яго не існуе прафесіі мастака. Міша лічыць, што творчасць – гэта лад жыцця.

Упершыню публікуюцца ў зборніку малюнкі іншых таленавітых мастакоў – Сафіі Русак, Арыны Сідорык, Улада Ставера. Сафія нядаўна была адзначана ўзнагародай у міжнародным конкурсе «На сваёй зямлі». Да таго ж яна віртуозная піяністка, займаецца вакалам. Арына прайшла першы этап адбору на мастацкі фестываль, які адбудзецца ў Львове. Таксама ходзіць на вакал. Улад упэўнена трымае пэндзаль у руце з маленства. Хлопчык таксама добра вучыцца, займаецца плаваннем, іграе на гітары.

Колькі талентаў! Несумненна, пра іх мы яшчэ пачуем і не раз. Трэба дзякаваць лёсу за тое, што Заслаўе своечасова падтрымлівае сваю моладзь, дапамагае яе ўсебаковаму развіццю. Пачуць вершы маладых паэтаў і ўбачыць творы юных мастакоў Заслаўя можна будзе заўтра, 1 чэрвеня. Прэзентацыя трэцяга агульнагарадскога зборніка «Зорны россып» адбудзецца ў дзіцячым парку культуры і адпачынку падчас святочнай праграмы, прымеркаванай да Міжнароднага дня абароны дзяцей.

СВЯТЛАНА ВАШЧЫЛА

Крыніца: артыкул «Ні пуха, ні пяра!» у газеце «Прысталічча» ад 31.05.2019

А.Стэльмах

Творчая сустрэча з беларускай пісьменніцай, ураджэнкай Асіповіччыны Лёляй Уладзіміраўнай Багдановіч  прайшла напярэдадні ў літаратурнай гасцёўні сярэдняй школы №1 г.Асіповічы. На чарговую сустрэчу з землякамі руплівая творца на ніве літаратуры на гэты раз завітала да вучняў пятых і шостых класаў дзяржаўнай установы адукацыі. Вершы, казкі, песні і нават відэаролік, падрыхтаваны па творчасці вядомай зямлячкі, з цікавасцю ўспрымалі не толькі вучні школы , але і педагогі. З пачуццём асабліва трапяткой  любові  распавяла прысутным пісьменніца  пра сваю малую радзіму – вёску Градзянка, Асіповічскага раёна, шчыра падзялілася ўспамінамі пра дзіцячыя гады, пазнаёміла з асноўнымі вехамі сваёй творчай дзейнасці. Асаблівую цікавасць у дзяцей і падлеткаў выклікалі аўдыёзапісы казак пісьменніцы ў мастацкім выкананні Тамары Рыгораўны Вятскай. Не засталіся без належнай увагі і  аўтарскія песні Л.Багдановіч. Па-сямейнаму цёпла і ўтульна неўпрыкмет прайшоў час. Настаўнікі і вучні падзякавалі Лёлю Багдановіч за цікавую сустрэчу і выказалі спадзяванне на чарговую.

Прэс-служба Мінскага АА ГА СПБ