ПАМЯЦІ ПАЭТАК
Аўтар: ТАЦЦЯНА ЦВІРКА
ПАМЯЦІ ПАЭТАК
Валянціне Францаўне Гіруць-Русакевіч
і Рэгіне Іосіфаўне Рэўтовіч
прысвячаецца
ПАМЯЦІ ПАЭТАК
Мы сяброўкамі не былі…
Мы былі па пяры калегі.
Ды душа так смыліць-баліць
І не верыць…
Пайшлі…
Навекі…
Пад шаўкі срэбракосых нябёс
Валянціна. За ёй – Рэгіна.
Вочы выцвілыя ад слёз.
Страхам пахне магільная гліна.
Мы сяброўкамі не былі.
Але як жа балюча-горка!
Так Вы рана, заўчасна сышлі,
Дзве паэткі, дзве яркія зоркі.
У акно б’е галінкамі вяз.
Выглядаю. І ў небе сінім
Уяўляю я, родныя, ВАС!
Мурашы папаўзлі па спіне.
І салёныя вусны дрыжаць.
За грудзінай трывожыцца сэрца.
Хай Вам будзе там лёгка пісаць!
Ваш працяг на Зямлі адзавецца!
ПАМЯЦІ ПАЭТАК
