Экскурсія ў Хатынь. Чацвёрты клас. Навокал лес і пліты-камяні… У скроні памяць грукае не раз: На ўвесь сусвет галосяць, б’юць званы. У бацькі на руках – забіты сын. Жыццё ў скульптуры выльецца ў вякі. Ляціць пякучым болем успамін Да тых бяроз, дзе плачуць жаўрукі. У зрубах – абеліскі-каміны. Там прозвішчы
Чытаць далейШунеўская* цішыня Не абудзіць над вёскай цішыню Ні крыкам пеўня, ні ахрыплым ветрам. Яна аглухла ў дымную вясну, Адчай схаваўшы пад маўчання нетры. Падмуркі хат, што спяць бы курганы, Агорне ціша стомленай салдаткай. Маўчы, сусвет! Няхай дагледзяць сны Малыя дзеткі, шчэ жывыя маткі. Маўчыце людзі! Хай паспяць
Чытаць далейС осени 1943 года после своего поражения в Курской битве, когда партизанское движение в Беларуси шло на подъем, германские нацисты начали особенно свирепствовать. Тогда резко участилось количество карательных операций против активно действовавших партизан и грабежей местного населения. Людей загоняли в сараи и сжигали заживо. Тех, кому удавалось оттуда выбраться, безжалостно
Чытаць далейНа Вялікдзень крыштальных званоў карагод Да нябёс узлятае над краем. Мы – маленькі, але старажытны народ, І традыцый сваіх не губляем. Ёсць у кожнага хата, садок, агарод, Морам жыта хвалюецца ў полі. Мы – маленькі, але працавіты народ. Не былі гультаямі ніколі. Не ірвемся на Захад, не прэм
Чытаць далейИз книги «Национализм и неонацизм на Украине. История и современность», издательство «Сегмент», 2022 г. В газете «Советская молодежь» № 34 за 22 марта 1991 года, которая выходила в Латвии была опубликована статья «Хатынь сожгли полицаи» (Дело Григория Никитовича Васюры, уроженца Черкасской области). Оказывается, Хатынь в Беларуси уничтожили вместе со всеми
Чытаць далейБыла вайна… Пакуты, слёзы, страты… И кожны трэці Не прыйшоў дахаты. Была вайна… Мы знаем з успамінаў Дзядоў, бацькоў, Хто ў той вайне не згінуў, Аб тых страшэнных днях – Там смерць касіла. Па сыне маці галасіла, Бо на стале Ляжала “пахаронка”, А за акном Спявалі птушкі звонка. Вясна будзіла
Чытаць далейЗваноў перазвон Роўна праз паўхвіліны: Дзынь-дзынь-дзынь… Меладычна Ён складае гадзіны Чалавечага лёсу, Душэўнага болю – Напамін для нашчадкаў Са звановага бою. Дзынь-дзынь-дзынь, Дзынь-дзынь-дзынь… У паветранай плыні – Беларускі набат Па ахвярах Хатыні.
Чытаць далейЗімы з вёснамі ціха плылі, Нібы ў рэчцы адвечная плынь – Тут шчасліва і мірна жылі, Называлася вёска Хатынь. Ў кожнай хаце дзіцяткі раслі – Шанавалі вяскоўцы буслоў. Ад Хатыні тры сцежкі вялі Да суніц, да ракі, да грыбоў… Так было, покуль доля была, Але ў прысак зыйшоў
Чытаць далейУ мэтах выканання плана работы на 2023 год Мінскае абласное аддзяленне ГА “Саюз пісьменнікаў Беларусі” абвяшчае пачатак літаратурнага марафона, прысвечанага 80-годдзю Хатынскай трагедыі “Званоў перазвон”. Да ўдзелу запрашаюцца члены МАА СПБ, удзельнікі аматарскіх літаратурных аб’яднанняў Мінскай вобласці. Прымаюцца вершы, апавяданні, эсэ, навелы, мастацкія нарысы, непасрэдна звязаныя з лёсам Хатыні і
Чытаць далей
