Елена СТЕЛЬМАХ Беларусь − Дагестан: духовное родство Метроном памяти Одно из самых ярких воспоминаний моего детства – разговоры взрослых о том, что в нашей белорусской столице, городе Минске, на площади Победы, зажжён Вечный огонь. Тогда мне, маленькой девчушке из небольшой деревеньки, это казалось чем-то невероятным. Я любила заглядывать в печку,
Чытаць далейГригорий СОЛОНЕЦ Он брал Берлин Узнав о том, что в пригороде Логойска, в деревне Терховичи живет кавалер почетного солдатского ордена Славы 3-й степени Казимир Леонтьевич Аниськович, который на легендарной «тридцатьчетверке» в мае сорок пятого штурмовал Берлин, я, не мешкая, отправился к нему в гости. Из «врагов народа» – в его
Чытаць далейОльга САВАСТЮК И снова в строю На том дереве всегда было много ягод. Они висели темно-бордовые, блестящие, словно крупные бусины, и привлекали целые стаи скворцов. Те так жадно рвали их своими клювами, что вокруг летели кровавые брызги, а земля после этого пира была усеяна остатками ягод. Мы, дети, только наблюдали
Чытаць далей“Калі пачалася вайна, мне было 5 (7, 10, 15 …) гадоў” – такім чынам пачынаюцца ўспаміны большасці герояў апавяданняў, замалёвак, сабраных у чарговай кніжцы Віктара Сабалеўскага “Падстрэленае дзяцінства”. У невялічкай вёсачцы Андрушы і мястэчку Магільна, пад Віцебскам і ў Мінску, на Смаленшчыне і Украіне сустрэла вайна дзяцей, падлеткаў, ураджэнцаў
Чытаць далейАркадзь ЖУРАЎЛЁЎ Кампенсацыя Над зямлёй займаўся ранак. Неба загаралася адценнямі чырвані і золата, што лілося ў шырокія новыя вокны. Пачынаўся новы дзень. Шура ўсхапіўся ўстрывожаны, узмакрэлы… …Пад раз’ятраны брэх аўчарак фашысты зганяюць на Сваткаўскі лог людзей з Азарак, Ліпава, Шкленікава, Лук’янавіч, Даўжань для адпраўкі ў Германію. Рабочая сіла новай уладзе
Чытаць далейБорис ДОЛГОТОВИЧ Панфиловцев было не 28. И не все погибли Почему же не отмечен подвиг одного из них — уроженца узденской деревни Литвяны Павла Гундиловича? О ПОДВИГЕ 28 героев-панфиловцев, которые 16 ноября 1941 года в бою у разъезда Дубосеково остановили 50 фашистских танков, не пропустив врага к Москве, знает весь
Чытаць далейЭльвіра ЯРЧАК Бараўляны Мае Бараўляны – з дзяцінства знаёмы мне край. Прыгожы пасёлак. Катэджаў дабротных рады. Тут радуе вока бярозавы сонечны гай. І вабяць увосень “малінаўкай” спелай сады. Спрадвеку тут добрыя людзі суладна жылі, Аралі зямлю, паліваючы потам, крывёй, Спрадвеку ў пашане сумленне і праца былі Па ўсёй Беларусі і
Чытаць далейМарыя ШАКУН Наша весна Я к груди тебя хотел прижать, Я мечтал об этом всю войну. Шёл и падал, и вставал опять – И принёс победную весну! В мыслях ты всегда была со мной, Согревала душу в страшный час. А наш соловьиный сад весной Виделся в окопах мне не раз…
Чытаць далейТаццяна ЦВІРКА Адзін з апошніх − Васька, Васька, хадзі сюды, дружа, Малачка, во, налью, пакупнога. Я, мой коцік, зусім занядужаў, А сказаць табе трэба так многа! Пі, рыжманчык, маленькі прыблуда, У абед пачастую сасіскай. І з табой сумаваць я не буду, Для мяне ты цяпер – самы блізкі. Дзед Савелій
Чытаць далейУладзімір ЦАНУНІН Духавы аркестр Суботнім вечарам у парку на пятачку густой травы граў польку весела і шпарка аркестр ваенны духавы. Кружылі на пляцоўцы пары, здалёк нагадвалі вянок. У вышыню ляцеў да хмары дзявочы смех, нібы званок. Яшчэ далёка да адбою, і цёпла свецяць ліхтары. Трубач бліскучаю трубою ўзмахнуў загадкава ўгары.
Чытаць далей
