Пасляслоўе паэтэсы Лёлі Багдановіч, уражанай святам беларускага пісьменства ў Добрушы

ПРАЗ ПРЫЗМУ АБЛОКАЎ…

Праз прызму аблокаў
Задумлівым вокам
Выглядвала сонца
З цяплом у далоньцы.

Прасіла мілосці
Наведацца ў госці
На нашу зямельку
Ў святочну нядзельку.

Ды шэрыя хмары
Закрэслілі мары:
І дожджык пасыпаў,
І вецер усхліпваў –

Злавалася восень.
Ды раптам з нябёсаў
Маленькі, гуллівы,
Відаць, асаблівы

Праменьчык саскочыў
І сум той сурочыў.
І дзень заўсміхаўся,
У радасць прыбраўся.

Заззяла нанова

Матульчына слова.

Гучала, як гуслі,

Насуперак скрусе

У Добрушы стольным

Прыгожа і вольна!

04-06.09 – 2022 г.