Літаратурны марафон «Святло Вялікай Перамогі» Віктар КАЖУРА ПАКУЛЬ З’ЯВІЎСЯ Я Каля дарогі, што да Белі Праз вёску роўненька вяла, Сярод пясчанае купелі Ляксандры хата там была. Яна б і сёння шчэ стаяла, Здалёку путнікам відна… Ды зыркай свечкай запылала: Быў дзень, быў час – была вайна. І толькі яркі кусцік
Чытаць далейПа просьбах нашых шматлікіх чытачоў літаратурны марафон «Святло Вялікай Перамогі» працягвае знаёмства з гістарычнымі дакументамі і творамі пісьменнікаў Міншчыны Таццяна КАЛЕНІК «Паганіні» Адно забытае сола з жыцця простай беларускай вёсачкі, назва якой амаль адгучала (з рэальных падзеяў) 1. Гарэза-ветрык крануў партрэт на сцяне… З глыбіні патаемнага свету, апраўленага рамкай,
Чытаць далейПа просьбах нашых шматлікіх чытачоў літаратурны марафон «Святло Вялікай Перамогі» працягвае знаёмства з гістарычнымі дакументамі і творамі пісьменнікаў Міншчыны Таццяна ЦВІРКА У БРОНЗЕ, У ПАМЯЦІ, У ВЕРШЫ… ВОІНАМ-КІРОЎЦАМ Верш напісаны пад уражаннем ад наведвання помніка, які я ўбачыла на выездзе з Бранска непадалёк ад пасёлка Асінавая Горка, і пераклікаецца з
Чытаць далейПа просьбах нашых шматлікіх чытачоў літаратурны марафон «Святло Вялікай Перамогі» працягвае знаёмства з гістарычнымі дакументамі і творамі пісьменнікаў Міншчыны. Эльвіра Ярчак Дзеці той вайны урывак ы Hi санкцыі, ні вірусы не страшны Тым, хто прайшоў дарогамі вайны, Для іх гучаць і Перамогі маршы I звоняць, бласлаўляючы, званы Для ўсіх
Чытаць далейЛітаратурны марафон «Святло Вялікай Перамогі». Григорий СОЛОНЕЦ Это наша Победа! По-своему прав Константин Симонов, утверждавший, что по человеческому долгу мы обязаны вспоминать не только тех героев войны, лица и имена которых освещены победными салютами. Важно не забывать тех, кто не увидел Победы, но сделал для нее все,
Чытаць далейТаццяна ЦВІРКА А салавей спявае… Дзеду Івану, загінуўшаму ў часы Вялікай Айчыннай вайны, прысвячаю Цёплым майскім надвячоркам заліваўся салавей. Выцёхкваў, шчоўкаў, высвістваў на ўсе каленцы. Непаўторная птушыная мелодыя разлівалася ў бэзава-чаромхавых прысадах, патанала ў выспяваючым аксамітна-чарнільным змроку, цешыла слых Аляксаны, маладой жанчыны, якая, нягледзячы на вечаровы час, усё яшчэ
Чытаць далейЕлена СТЕЛЬМАХ Беларусь − Дагестан: духовное родство Метроном памяти Одно из самых ярких воспоминаний моего детства – разговоры взрослых о том, что в нашей белорусской столице, городе Минске, на площади Победы, зажжён Вечный огонь. Тогда мне, маленькой девчушке из небольшой деревеньки, это казалось чем-то невероятным. Я любила заглядывать в печку,
Чытаць далейФёдор ГУРИНОВИЧ Ветераны Незабудками война позарастала, Боевые потускнели ордена. Ветераны, как же вас осталось мало – И сегодня вас преследует война. Как желал бы я, родные, как хотел бы, Как взволнованно забились бы сердца, Если б павшие – от Волги и до Эльбы – Были с нами до единого бойца.
Чытаць далейГригорий СОЛОНЕЦ Он брал Берлин Узнав о том, что в пригороде Логойска, в деревне Терховичи живет кавалер почетного солдатского ордена Славы 3-й степени Казимир Леонтьевич Аниськович, который на легендарной «тридцатьчетверке» в мае сорок пятого штурмовал Берлин, я, не мешкая, отправился к нему в гости. Из «врагов народа» – в его
Чытаць далейОльга САВАСТЮК И снова в строю На том дереве всегда было много ягод. Они висели темно-бордовые, блестящие, словно крупные бусины, и привлекали целые стаи скворцов. Те так жадно рвали их своими клювами, что вокруг летели кровавые брызги, а земля после этого пира была усеяна остатками ягод. Мы, дети, только наблюдали
Чытаць далей
