* * * Надвигаясь сброжженной опарой, Грязно-кучевые облака Лебедей к земле давили пару, Их полёт прервав издалека. Молния сверкнула… Рокот грома Воздух рассекал, как магистраль: Зацепив дубов большие кроны, Побежал в неведомую даль.
Чытаць далейАх, як мне сёння яго не хапае! Як часам хочацца пазваніць яму, паклікаць на праходку і ўволю нагаварыцца — адвесці душу. Як нестае мне яго мудрай парады, сардэчнай спагады, а то і проста маўклівага, чуйнага разумення. Усё гэта — пра майго самага блізкага сябра, выдатнага беларускага пісьменніка Янку Сіпакова. 15
Чытаць далейМАМА, МАМАЧКА, МАТУЛЯ Недалёк ад прыгожага і ўтульнага горада Маладзечна ёсць невялічкі хутарок Забалоцце, у далёкім мінулым маёмасць польскага пана Гайковіча. Хутарок шчыльна прыціснула да векавога лесу балота. Край некранутай дзівоснай прыроды з казачным птушыным і жывёльным светам стаў для майго дзеда Касцюка Мікіты Осіпавіча з вёскі Баяры і чатырох
Чытаць далей1 Ясным красавіцкім ранкам, калі веснавое сонца на талым снезе іскрылася, іграла ўсімі колерамі вясёлкі і ад глянцу асфальту шашы дрыжала і струменілася празрыстае марыва, армейскі зялёны аўтобус вёз нас, малодшых камандзіраў, на бліжэйшую чыгуначную станцыю. Адтуль цягніком мы павінны былі адправіцца ў адзін з палкоў Паўночнай групы войск, які
Чытаць далейПаважаныя сябры, рада сустрэчы з вамі. Крыху пра сабе. На цяперашні час я ўжо ветэран адукацыі. Творчасцю займаюся з дзяцінства, але сур’ёзна пачала падыходзіць да сваіх вершаў з 1992 года. На сённяшні дзень маю чатыры асабістых паэтычых зборнікі і дванаццаць калектыўных, у якія ўвайшлі мае вершы. Пішу на розныя тэмы
Чытаць далейКарані Карані вы мае, карані… Вы трымаеце дрэва рода. І ні больш, і ні меньш, ані – Вы падмурак майго народа. Продкі нашы – бацькі, дзяды! Засталіся нам вашы гоні І шляхі, на якіх сляды Ад мінулых часоў – у сёння.
Чытаць далейДАЙ ЖА, БОЖАНЬКА Ой дай, Божанька, ды здаровейка, Каб яшчэ палятала, Птушкай-жаўранкам ды над родненькім Краем песні спявала. Над валошкавым ды рамонкавым Сінявока-бялявым Краем, любай маёй старонкаю, Што авеяна славай.
Чытаць далейПрогулка к облакам В электричке стояла невыносимая духота, поэтому Ромка упрямо залезал на скамейку и высовывался в открытое окошко. Бабушка, занятая разговорами с попутчиками, надолго отвлекалась от Ромкиного поведения и потому не одёргивала его и от окна не оттаскивала. А когда замечала, то возмущалась, какой он непослушный ребёнок и что
Чытаць далейЯ ўжо каторую гадзіну без аніякай мэты сноўдалася па кватэры і задавала сабе адны і тыя ж пытанні: “Хто прыдумаў выхадныя? Чаму яны цягнуцца бясконца доўга? Як прыспешыць ход часу?” Вось ужо амаль чатыры месяцы доўжыцца мая нелюбоў да выхадных. З першага па сёмы клас і першае паўгоддзе восьмага навучальнага
Чытаць далейМир любви Жизнь, как пирог развёрнута слоями кусок отрезать могут, но не все. Подрайвить можно иногда с друзьями и выступить во всей своей красе. Быть на своих ногах вот эта благость! Возможность станцевать… и на столе! Из мелочей извлечь пытаться радость. Ведь день вчерашний – черепки в золе.
Чытаць далей
